سرویس جهان مشرق - 10 مارس ( جمعه 20 اسفند ماه) دومین سالروز انتفاضه زندانیان در زندان مرکزی "جو" واقع در بحرین بود که از سوی عناصر بازداشت شده و زندانی بر ضد نیروهای حاکم و اقدامات خشونت‌بار و سرکوبگرانه آنها در داخل زندان آغاز شد. این انتفاضه صدای قوی زندانیان در برابر ظلم و خشونت بود که تمامی زندان‌های دیگر در مناطق مختلف این کشور را شامل می‌شود.
واقعیت این است که شورش بر ضد جلادان در زندان‌های این رژیم به وسیله جوانان بحرینی نیازمند مواضع مستحکم و ثبات و پایداری قوی در اعتلای کلمه حق در برابر حاکمیت ظالم است. چرا که این رژیم اعتقاد دارد که وارد کردن شهروندان به زندان و اعمال شدیدترین و سخت‌ترین انواع شکنجه بر ضد آنها، تنها راه سرکوب کردن صدای مخالفان دولت است، چه برسد به اینکه آنها بخواهند در سایه همین بازداشت ها نیز این صدای مخالف را بشنوند. در این شرایط باید دید با شخصیت‌های فعال این اعتراضات چه رفتاری خواهند داشت، اینها چیزهایی است که حتی در مخیله کسی نیز نمی گنجد.
باوجود تمام آنچه که گفتیم، اوج چالش هنگامی بود که تعدادی از جوانان زندانی موفق شدند اراده زندانبانان را بشکنند و قید و بندهای زندان "جو" را کنار زده و سرویس‌های امنیتی و روند حاکم بحرین را به ابراز ضعف و ناتوانی واداشتند. این در حالی است که بحرین با مشت آهنین و با حمایت کشورهای منطقه‌ای و عربی از جمله عربستان و انگلیس و آمریکا به حاکمیت خود ادامه می‌دهد. چندی پیش 10 جوان بحرینی موفق به خروج از این زندان شدند که سه نفر از آنها یعنی رضا الغسرة ومحمود یوسف ومصطفی یوسف شهید شدند. این افراد در چارچوب عرض اندام و حاکمیت بحرین و ابراز موجودیت خود در خارج از آب‌های منطقه‌ای بحرین بازداشت شده بودند.
در روزهای مربوط به انتفاضه زندان جو ، تعدادی از زندانیان در روز 10 مارس 2015 نسبت به سیاست‌های تجاوزطلبانه نیروهای امنیتی و کتک زدن شدید یکی از زندانیان در ساختمان شماره 1 زندان دست به اعتراض زدند. این فرد زندانی بعد از اینکه از دیدار با خانواده‌اش، منع شد، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به خانواده اش نیز از سوی نیروهای امنیتی تعرض شد. این موضوع خشم و اعتراض زندانیان را بر انگیخت. نیروهای امنیتی بعد از اعتراض زندانیان ، گاز اشک‌آور به داخل سلول‌های زندان پرتاب کردند که این موضوع باعث ایجاد خفگی در میان برخی زندانیان شد. در آن روز کار به جایی رسید که درگیری‌هایی بین دو طرف آغاز شد و در پی آن نیروهای تا بن دندان مسلح امنیتی رژیم صهیونیستی ساختمان شماره چهار زندان را محاصره کردند. آنها با استفاده از گازهای سمی و انواع تجاوزات صورت گرفته با ابزارهای مختلف به سرکوب زندانیان و افراد بازداشت شده پرداختند که تنها به دنبال دفاع از خود بودند و با سینه‌های عریان و گوشت بدنشان در برابر تجاوزات ایستادگی می‌کردند. عباس السمیع، علی السنکیس، سامی مشیمع و رضا الغسرة شهدای مردم بحرین از جمله قهرمانانی بودند که در این انتفاضه در برابر خشونت‌ها و سرکوب‌های نیروهای امنیتی مقاومت می‌کردند.
امروز نیز بار دیگر داستان زندان جو بحرین ادامه دارد. اطلاعاتی به صورت روزانه از تجاوزهای صورت گرفته بر ضد زندانیان و شکنجه دسته‌جمعی آنها و محروم کردن آنها از کوچک‌ترین حقوقشان وجود دارد. حتی بعد از اینکه اسم زندانیان و منطقه سکونت آنها پرسیده می‌شود و به محض اینکه از گرایش مذهبی طائفه‌ای مشخص اطلاع حاصل می‌شود، زندانبانان اقدام به ضرب‌وشتم فرد مذکور می‌کنند و با باتوم و لگد و فحش و ناسزا به این مذهب، به جان او می افتند.
المنار نوشت: اطلاعات موجود نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی بحرینی اخیراً انواع مختلفی از شکنجه‌های بدنی و روانی را در مورد زندانیان اعمال می‌کنند. آنها به عنوان مثال نیمی از موی سر زندانیان و نیمی از ریش او را می تراشند تا آنها را شکنجه روانی کنند و به آنها توهین کنند. این موضوع باعث شده که زندانیان به صورت جدی در اعتراض به توهین‌ها و سرکوب گسترده و رفتارهای سخیفی که بر ضد مذهب آنها اعمال می شود، به فکر اعتصاب غذا بیفتند.
سؤالی که اینجا مطرح است این که نیروهای امنیتی وابسته به رژیم بحرین با چه حقی این همه تجاوز را در زندان جو و دیگر زندان های بحرین اعمال می کنند؟ زندان جو تنها یک نمونه از اقداماتی است که در سایر زندان‌های بحرین نیز اتفاق می‌افتد و هیچ اطلاع دقیقی از آن وجود ندارد. کدام قانون یا دین یا عرف به نیروهای امنیتی بحرین اجازه می‌دهد حقوق زندانیان را با این روش زیر پا بگذارد؟ آیا این تجاوزات نیازمند تحرک از سوی سازمان‌های حقوق بشری و مؤسسات انسانی منطقه‌ای و بین‌المللی نیست؟ آیا این موضوع نباید در کنفرانس‌های حقوقی و مطبوعاتی مورد دقت نظر و بررسی قرار گیرد ؟ آیا زمان آن فرا نرسیده که مداخله‌های تأثیرگذاری از سوی مدعیان حقوق بشر در جهان برای توقف این اقدامات صورت گیرد ؟ حمایت عربستان و انگلیس و آمریکا از رژیم حاکم در منامه باعث شده این ملت نتواند سخن حق را بگوید و زندانیان نیز به علت گفتن این سخنان زیر شلاق جلادها و گلوله های حاکمیت بحرین هستند.
بسیاری از زندانبانان و جلادان که حتی برخی از آنها از تابعیت‌های مختلف عربی و خارجی هستند و تجاوزات روزانه بر ضد زندانیان انجام می دهند، از سوی بسیاری از طرف‌های سیاسی بحرینی و غیر بحرینی شناخته شده هستند و پیگرد آنها نیز مانند پیگرد سران نظام و ابزارهای دیگری که در زندان های بحرین دست به سرکوبگری مردم می‌زنند ، لازم است. آنها به صورت روزانه اقدام به کشتار و شکنجه طایفه ای ساختارهای مختلف ملت بحرین زده و با این روش سعی دارند فتنه مذهبی را برای ایجاد شکاف بین مردم ایجاد کنند. اما واقعیت این است که این نظام، تنها منافع خود را می‌خواهد و به این ترتیب می‌خواهد پشت ساختار مذهبی مخفی شود تا شاید بتواند محبت و همبستگی برخی دولت ها و جریان های موجود در جهان عرب و اسلام را با خود به دست آورد.
در اینجا اشاره به این نکته لازم است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی بر ضرورت انجام تحقیقات مستقل نسبت به اقدامات موجود در زندان جو تاکید کرده است. این گزارش در حالی منتشر شده که استناداتی از سوی برخی افراد بازداشت شده که در زندان مورد شکنجه قرار گرفته بودند، منتشر شد. این سازمان در گزارش سال 2016 تأکید کردند که مقامات بحرین هیچ پیشرفت قابل ذکری در مواخذه عناصر پلیس و نیروهای امنیتی در شکنجه افراد بازداشت شده و بدرفتاری با آنها نداشته‌اند. همچنین در این گزارش آمده است که شکنجه و بدرفتاری و اقدامات غیر انسانی بر ضد افراد بازداشت شده و محاکمه آنها و مجبور کردن آنها به اعتراف های مختلف همچنان در زندان‌ها ادامه دارد.
رژیم بحرین تحت نظارت مستقیم عربستان سعودی این اقدامات را دنبال می‌کند. نیروهای سعودی تحت عنوان سپر جزیره در این کشور حضور دارند تا اینگونه وانمود کنند که زیر نظر شورای همکاری خلیج فارس هستند. نیروهای اماراتی نیز در بحرین تحت امر عربستان سعودی فعالیت دارند. همچنین بحرین مقر نیروهای انگلیسی و آمریکایی بوده و دو کشور پایگاه‌های نظامی در بحرین دارند. آنها دولت و ارتش و نیروهای امنیتی را در این کشور روی کار آوردند که مأموریت اول و آخر آن سرکوب و کشتار ملت و شکنجه آنها در زندان مرکزی جو و دیگر زندان های موجود در بحرین است.
۱۷:۰۴ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۲
